Gegroet,
u leest het goed, we zijn eindelijk in Estland aangekomen. We fietsen dan ook zo op het gemak mogelijk, kwestie van geen 2 weken aan de Russische grens te resideren.
Momenteel bevinden we ons in een dorpje, vlak voor het Sooma national park, alwaar we de volgende dagen (lees overmorgen) gaan rondlopen op bog-schoenen (iets als sneeuwschoenen maar voor moeras) of gaan rondvaren in een kano, afhenkelijk van de prijzen en het aanbod. Natuurlijk hangt dit ook af van of we met kredietkaart, Euros, Lats of Roebels mogen\kunnen betalen. We bevinden ons namelijk in een gebied waar geldafhaalmachines dun gezaaid zijn (enkel in de hele grote steden, en die liggen niet op onze weg), en we ook nog geen enkel wisselkantoor hebben gezien. Gelukkig kan je theoretisch gezien met de kaart betalen in de winkel, al blijkt dat in praktijk een heen en weer gebel te zijn met iemand die duits of engels spreekt, en uiteindelijk de harde valuta (hier Euros) de bovenhand halen.
Estland dus, alwaar ze Ests spreken, een finno-ugrische taal, verwant met het Fins en het Hongaars. Helemaal niet moeilijk eigenlijk. Een worst heet hier 'worst` en een tomaat `tomat`. Een twee drie gaat iets minder vlot (üks, kaks, kolm), maar waar heeft een mens anders vingers voor gekregen?
De paar man die we ontmoet hebben zijn alvast enorm aardig, een 'terre' als groet wordt snel beantwoord (in tegenstelling tot Polen, alwaar iemand die naar vreemden glimlacht als idioot wordt beschouwd), en onze gastheren van gisteren nodigden ons prompt uit op een koffie (te interpreteren als een uitgebreide broodmaaltijd met 'worst'). Ze waren zelfs zo vriendelijk om ons s nachts te verlichten met een gigantische phare, onwetend van de moeite die wij hadden gedaan om eindelijk eens de straatverlichting te ontsnappen. Dan maar gaan kloppen om te vragen of ie uitkon (meerbepaald een kwartier geprobeerd met kloppen, roepen en bellen, ze droegen een hoorapparaat, zo bleek daags nadien).
Mevrouw komt ons hier op vriendelijke wijze de bib uitsturen,
dus meer weer de volgende keer (hier regen)
Melanie
hahaha...
BeantwoordenVerwijderenheb op kamp ook eens lang liggen kloten om de lamp aan het kotteke waar we buiten sliepen te verduisteren, om daarna de volle maan op te merken die quasi even hard scheen...
bert heeft eindelijk een echte mannenbaard zie ik... flink zo, misschien wordt ie ooit wel echt stoer zelfs...
dikke zoenen en zijt voorzichtig hé
Het jaar waarin Bert een man werd,
BeantwoordenVerwijderenHet heeft wel iets daar bij te zijn (sliep sliep).
Hij eet al flink rauwe eieren, en nodigt zelfs gastheren uit om een glaasje Black Balsam te drinken voor het ontbijt, de mama zal fier op m zijn als ie terugkomt!
Tis wel nog effe wenne, zo'n echte mannenbaard. Ik moet hem nog eens strategisch bijknippen, voor de moment heb ik last van haren uit de handlebarzone die mijn mond binnendringen tijdens het eten. En die snotvalling van vorige week maakte er ook al een puinhoop van.
BeantwoordenVerwijderen