Welkom op onze reisblog, waar je alles kan lezen over onze reis van zomer 2009 tot zomer 2010 door Eurazië. Bij het naar beneden scollen ontdek je de berichten en foto's, per land geordend. Verder zijn we erg trots op onze gedetailleerde materiaallijst en pech-onderwegrubriek. Deze zijn bedoeld als inspiratiebron voor eenieder die een lange tocht per fiets plant, of eenieder met interesse. Je ziet onze route op onderstaande kaart (google maps) en kan klikken op de routelijntjes voor meer informatie over een bepaald stukje (goed mikken). Heb je nog vragen of wil je graag meer informatie over een bepaald deel van onze route, dan mag je altijd mailen naar Bert of Melanie.

Veel leesplezier!

Melanie en Bert

Route


Route weergeven op een grotere kaart

maandag 14 september 2009

Meer weer

Even een kort berichtje uit de bibliotheek van Renda, een klein dorpje in Letland. Bibliotheken zien hier trouwens dik gezaaid en steeds voorzien van computers met internet, dus dat valt mee.
We zijn niet zo heel hard opgeschoten sinds de vorige keer, voornamelijk omdat we de toerist hebben uitgehangen aan het strand van Liepaja (mooi versierd met vervallen sovjetinfrastructuur die ooit dienst gedaan moet hebben als duikbootbasis) en in het rustieke stadje Kuldiga, dat zich de trotse bezitter van de breedste waterval van Europa mag noemen (wel 250 m tot 270 m breed, afhankelijk van de regenval). Natuurlijk hebben we al dit moois voor jullie op foto vastgelegd. We hebben ook de eer gehad bij boer Vasili en zijn vrouw Marta te logeren onderweg. Vasili is Ukrainer van oorsprong en alzo hebben we ons Russisch al wat kunnen oefenen. Met hun enkele stuks vee, velden, tuin en visvijver zijn ze quasi zelfvoorzienend, en moeten ze dat wel zijn. Vasili vond Stalin niet speciaal ne toffe, maar dat boertjes zoals hij tegenwoordig nauwelijks kunnen overleven, vindt hij ook maar niks. Het is inderdaad jammer , want het kleine-boerenleven heeft op een manier wel charme, lijkt ons, heel wat anders dan zo'n groot boerenbedrijf waarin de boer een soort managersleven leidt.

De nachten worden merkbaar kouder en de zon staat steeds minder hoog aan de hemel, een typisch verschijnsel voor de tijd van het jaar. Zo komt het dat we eindelijk eens kunnen profiteren van al dat dons dat we meehebben in plaats van er het er 's nachts veel te warm onder te hebben. Ik denk dat we jullie de komende maanden meer dan anders op de hoogte zullen houden van de evoluties in het weer, gezien wij steeds noorderlijker gaan en de zon, terecht, zuidelijker trekt.

3 opmerkingen:

  1. Ik ben wel benieuwd of jullie op een bepaald moment een soort an cultuurshock gaan beleven.
    Jullie schuiven geleidelijk aan op naar het (noord) oosten en stillekes moet je toch de gewoonten van het rare volkje dat er woont zien wijzigen.
    Oost europa is natuurlijk nog altijd europees en dus vallen de verschillen misschien nog wel mee. De culterele achtergrond, leefgewoonten, tafelmanieren, beleeftheden,...
    kan je nog goed plaatsen tov wat we gewoon zijn. Ik ben echt benieuwd wat er gebeurt als je s'avonds met je fietsje aanklopt aan het huis van een of andere boer
    in pakweg landelijk China, Vietnam of Japan. Of er dan ondanks de nog grotere taalbarrière ook een band ontstaat met de gastheren en vrouwen.
    Waarschijnlijk wel, want na enkele goede glazen wodka, whiskey of rijstwijn zijn er waarschijnlijk geen barrières meer :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Inderdaad, ik ben ook eens benieuwd. Naar het schijnt zijn ze in die streken nog veel gastvrijer. Maar het hoeft ook niet altijd de rode loper te zijn die uitligtm, eigenlijk zijn we al tevreden met een stukje gras om onze tent op te zetten, meer vragen we ook nooit aan de mensen.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. toffe blog,

    Ik volg jullie verhalen nog steeds op de voet.

    Steven

    BeantwoordenVerwijderen