lekker logisch: Moskou

Gegroet o aardige blogvolgers,

Het is zover, ons "we fietsen tot St Petersburg" queeste is afgelopen, en wordt bij deze vervangen door een ordinair tripje, waarin we ook andere middelen van transport (lees trein, boot en bus) zullen gebruiken om ons te verplaatsen. Voor u dus vol bewondering leest dat we al in Moskou zijn, bedenk dan dat de enige inspanning hiervoor het uithalen van onze wielen en het plaatsen van de hele handel op het bagageruim (niet te onderschatten, meer info bij Bert) was.

U leest het goed, we hebben het mooie ende lieflijke St.-Peterburg geruild voor het nog grotere, maar tegen onze verwachting in toch ook wel best mooie Moskou, alwaar we bij uiterst enthousiaste warmshower mensen verblijven. Onze fietsen staan reeds bij onze volgende host Julia (kwestie van maar een keer door centrum Moskou te moeten fietsen), maar wij zelf vertoeven op de 24e verdieping bij Misha, die ons ontvangt alsof we familie zijn die een hele reis hebben gemaakt om hem te bezoeken. Op voorhand kregen we een 2p lange mail over wat we allemaal konden doen in Moskou, zowaar een lijst van dingen waar wij maar uit te kiezen hadden. We kozen voor het zicht vanop de universiteit, het bezoek aan een typisch russisch badhuis, een avondje op stap gaan en een wandeling op het rode plein (andere opties waren onder andere een bezoek aan zijn geboortedorp ten Noorden van St Petersburg, raften en rappellen). Bij onze aankomst had hij een typisch Russische maaltijd voorzien, gevolgd door thee en wel 3 soorten typische koekjes. In de frigo bevonden zich dan weer traditionele sovietdrankjes. Als een volleerde gids leidde hij ons het Rode plein rond, en voor het universiteitsbezoek werden we gegidsd door een vriendin van hem, die daar een doctoraat maakt. Het gebouw zelf mochten we helaas niet binnen, bij gebrek aan Russisch staatsburgerschap. Gelukkig was de omgeving en de buitenkant ook meer dan de moeite waard. Vanavond gaan we baden in Russische stijl (ze hebben hier zowaar zelfs takken waarmee ze zichzelf slaan ter stimulering van de bloedsomloop), we zijn benieuwd. Het is allesinds superfijn om zo ontvangen te worden!

Voor zij die zich interesseren in het verdere (blits)verloop van onze reis: Op 3 november nemen we de trein naar Irkoetsk, om daar na 78u treinen aan te komen. Na 5 dagen Irkoetsk en het bezoek aan het grootste drinkwaterreservoir ter wereld (het Baikal meer), treinen we verder richting Vladivostok (nog een vlotte 3 dagen trein), alwaar we 3 dagen tijd hebben om de boot naar Japan te vinden. In Japan wordt onze fiets weer opgewaardeerd van stuk bagage naar rijtuig, en plannen we de bergen over te fietsen (volgens de warmshower-Japanezen sneeuwloos en goed te doen), naar de boot die ons naar Shangai zal brengen. In Shangai wacht een erasmus-huisgenoot van mezelf ons op, en blijven we een goede week vooraleer we met trein en bus (u leest het goed, weerom zonder te fietsen) naar Vietnam trekken, alwaar mijn teergeliefde zusters ons rond Kerstmis (hun vliegtuigtijden veranderen nog regelmatig) zullen vervoegen, en we drie weken rondwandelen. Dan halen we onze fiets terug van onder het stof en rijden we enkele maanden rond in Zuid-Oost Azie (Vietnam - Laos - Cambodja) tot papa en mama Bert ons komen visiteren in Thailand (dat is toch het plan). Vanaf daar geef ik normaalgezien het woord aan Bert (teveel stannekes waarvan ik noch de naam noch de volgorde kan onthouden), maar aangezien die nog ligt te knorren zal dat voor een andere keer zijn. Bovendien houden we de spanning er zo in, nietwaar. Waarom zou u anders onze blog nog komen bezoeken... Tenzij om berichtjes te posten dan.

Allesinds vele groeten vanuit Moscow, waar we voorlopig nog niet Paranoid zijn en er ook nog geen Wind of Change geblazen heeft.

Melanie