St.-Petersburg

Na Toila, waar we jullie vorige keer hebben achtergelaten, hebben we nog drie dagen gefietst en drie nachten in ons tentje geslapen alvorens in Peterhof, een voorstad van St.-Petersburg aan te komen. Koud en nat, zo kunnen deze dagen best omschreven worden. De toon voor onze eerste dag Rusland was onmiddellijk gezet: we werden gevraagd om te poseren voor een foto, door een verdachte snuiter benaderd die vreemde gebaren maakte, en de reeds dagen aanhoudende regen veranderde in sneeuw, tot grote voldoening van Melanie, die altijd al droomde van Rusland onder een sneeuwtapijt. En het bleef sneeuwen ook, zodat er zich die nacht een mooie isolerende laag op onze tent vormde. Onze gastvrouw riep ons ‘s morgens en ‘s avonds binnen om wat op te warmen bij een warme tas thee en verse aardappelgebakjes die ze gemaakt had, wat natuurlijk erg op prijs gesteld werd. 

Desalniettemin hadden we het een beetje gehad met alle nattigheid en die avond in Peterhof trakteerden we onszelf op een hotel (natuurlijk met uitgebreid ontbijtbuffet). Gezien de feestelijke datum (Bert en Mel twee jaar samen), leek ons dat wel gepast, al was al het was- en droogwerk (chauffage op 30) dat we gedaan hebben er misschien wat over.

De dag erna naar St.-Petersburg, waar we de indruk kregen dat Rusland de fietser geen warm hart toedraagt. Nochthans zijn de Russen (toch in St.-Petersburg) erg aardige vogels, soms wat nors en kort van stof, maar meestal erg vriendelijk en behulpzaam. Ondertussen zitten we al bij onze tweede gastheer (gevonden via www.couchsurfing.com), die naar zijn werk vertrokken is na ons de sleutels te geven. Zo gaat dat dus, je kent iemand nog geen half uur, en je biedt hem je appartement aan. En hij is niet aan zijn proefstuk toe, dat merk je bijvoorbeeld aan de speciale telefoon voor gasten die hij heeft (inclusief infoblaadje met nummers). Gelukkig zijn wij ook goede gasten en zullen wij alvast zorgen voor het avondeten.

Over St.-Petersburg en Rusland hebben we enkele toffe weetjes, zoals:

• De metro in St.-Petersburg heeft erg mooie stations, en is tevens de diepste van Europa, met indrukwekkend lange roltrappen. Het is onduidelijk of dit nu is om onder de rivier te gaan of om als schuilplaats te dienen in geval van bombardementen. 
• In Rusland is het niet nodig om aan te schuiven in de rij. Wie dat wenst kan gewoon vooraan invoegen. 
• Saaie momenten aan het treinloket behoren tot de verleden tijd: nieuwe vrienden doen graag een babbeltje over je reisbestemming terwijl je moeizaam je ticket bestelt in het Russisch. 
• In Rusland zeggen de honden ‘gaf gaf’.

En tenslotte, omdat wij ons toch met iets moeten bezig houden op de fiets, hebben we voor jullie enkele Russenmopjes bedacht:

-        Hoe voelt een Rus zich als hij ‘s middags opstaat? 

Uitgerust

-        Met welke woorden maant men een Rus tot kalmte aan ?

                        Rustig, rustig.

-        Wat heeft een Rus altijd bij?

Zijn uitrusting

-    Noem een typisch Russisch zeezoogdier.

Een Walrus

-        Wie is de favoriete apostel in Rusland?

Petrus

Stuur ons ‘gerust’ zelf je eigen Russenmoppen, of post ze op de blog, dat wordt zeker geapprecieerd.