Welkom op onze reisblog, waar je alles kan lezen over onze reis van zomer 2009 tot zomer 2010 door Eurazië. Bij het naar beneden scollen ontdek je de berichten en foto's, per land geordend. Verder zijn we erg trots op onze gedetailleerde materiaallijst en pech-onderwegrubriek. Deze zijn bedoeld als inspiratiebron voor eenieder die een lange tocht per fiets plant, of eenieder met interesse. Je ziet onze route op onderstaande kaart (google maps) en kan klikken op de routelijntjes voor meer informatie over een bepaald stukje (goed mikken). Heb je nog vragen of wil je graag meer informatie over een bepaald deel van onze route, dan mag je altijd mailen naar Bert of Melanie.

Veel leesplezier!

Melanie en Bert

Route


Route weergeven op een grotere kaart

dinsdag 24 november 2009

Hier zijn we dan, in Japan!

Het toetsenbord is nog een beetje wennen, voor ik het weet, ben ik hele rare dingen aan het zeggen, zoals d画帰依家 en dergelijke. Nu we weer aan het fietsen zijn, is het iets moeilijker om tijd te maken voor de blog, u begrijpt dat wel. Hoewel we tegenwoordig opstaan met de zon (rond halfzeven) om maximaal van het daglicht te profiteren, zijn de dagen toch relatief kort. Om vijf uur begint het te schemeren en is het bijgevolg dringend tijd een plaatsje voor ons tentje te vinden. Nu ja, dat heb je met deze tijd van het jaar. Het weer hier twijfelt tussen herfst en nazomer, wat ons erg tropisch overkomt, zo na Siberie.

In Vladivostok hebben we, na wijs beraad, de ferry genomen naar Sakaiminato, zijnde de meest zuidelijke bestemming in Japan die we konden vinden (het kaartje hoop ik later vandaag nog aan te vullen, net als de foto's), met een tussenstop in Zuid-Korea. De boottocht was al de moeite op zich vanwege de cruise-allures van het schip en het heerlijk uitgebreide (en goedkope) Koreaanse eten, een mooi voorproefje op de Japanse keuken. De paar Russen op de boot gingen voor het importeren van Japanse wagens, waarvoor de wagen best dwars in tweeen gezaagd wordt om niet aan de Russische douane te moeten betalen (we geloofden het ook pas toen ze ons de foto's lieten zien).

In Japan hebben ons oude fiets-kampeerpatroon terug opgepikt. Dat werkt hier net zoals tevoren, met dit verschil de Japanners veel grappiger zijn dan Europeanen. Zo was er het vrouwtje waar we eerst aanbelden dat duidelijk een beetje bang was van die twee vreemde westerlingen en herhaaldelijk diep buigend en verontschuldigingen uitend de deur weer sloot (zelfs toen de deur al dicht was, zagen we haar nog buigen). Of neem nu onze eerst gastheer, die vanachter zijn dochter naar buiten gesprongen kwam, recht naar onze fietsen, luid "oooooh" en "aaaaah" roepend en klappend in zijn handen van enthousiasme. Natuurlijk mochten we in zijn veel te kleine tuin onze tent opzetten, maar was dat niet veel te koud? Nee hoor, wij hebben goede slaapzakken, die onder luid gegiechel getest moesten worden door moeder en dochter. Soms stoppen er ook auto's om ons te groeten, of ons een boekje te geven met blijde boodschappen (ik heb hier ook al de wachttoren in het Japans gezien), of mandarijnen (dat is het seizoensfruit van de streek). Een keer stopte er een man van in de zestig, een bloemenboer en eigenaar van drie winkels, op zijn eerste vrije dag sinds lang om met ons een praatje te slaan. Het eindigde ermee dat hij ons later die dag, en verder op de route, kwam oppikken met zijn jeep, ons trakteerde op restaurant ("revolving sushi"), bij zijn thuis liet slapen en in bad weken en ons 's anderendaags een Japans ontbijt voorzette (rijst met Misosoep en rare groenten en noten). Hij sprak engels en had nog interessante dingen te vertellen ook, van zeilen naar china, japanse fluit, japanse maskers en deltavliegen. Toffe kerel. Omdat iedereen in Japan zo plichtsbewust is, is dit waarschijnlijk het veiligste land ter wereld (de huizen hebben niet eens sloten). Verder hebben ze hier volledig andere voedingsgewoontes, bouwstijlen, huisinrichtingen en de vreemdste winkels en gadgets, wat het dagdagelijkse leven hier erg interessant maakt.

Wij gaan hier nog een toer fietsen op Shikoku, het zuidelijkste grote eiland van Japan, om vervolgens in Osaka bij een gastgezin te verblijven (die drie jaar rondgefietst hebben) en vandaaruit onze zaakjes voor China regelen en Kyoto bezoeken.

5 opmerkingen:

  1. Geen haan die trouwens gekraaid heeft naar de registrastiepapiertjes. Enkel de paspoorten werden bekeken, na veel en lang in de rij staan (iets wat Russen gewend zijn, wij iets minder. Russen mochten trouwens ook overal voor). (Aan de Japanse grens waren ze overigens precies meer geinteresseerd in onze reisroute en onze fietsen dan in passpoorten en bagage, al werden die uiteindelijk eveneens grondig doorzocht (met spijt gaven we onze appels af...)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hey Hey

    Ben benieuwd naar fotootjes van die gekke kleine buigende japannertjes...

    Maar goed dat jullie weg zijn uit Rusland, is vandaag een aanslag gebeurt op de trein Moskou Sint-Petersburg met spijtig genoeg veel doden ........

    groetjes

    Liesbeth

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Dag rondtrappende reizigers.

    Jullie foto's van de trein zelf doen ons zeer hard denken aan de treinrit die wij met de slaaptrein door China hebben gedaan. Zeer gelijkaardige coupé's met 4 bedden. Een coupé voor 4 was wel de "chicste" klasse vd "soft sleepers".
    Ook het steeds aanwezige warme water voor thee en noodles. En het sluiten van de wc bij elke stop, wat zeer vervelend is als ge diarree hebt :-)

    Op de laatste frietjes meeting ten huize "Jo" was er consensus dat jullie toch nog te weinig gevaarlijk spectaculaire verhalen beleven/verzinnen.
    Nochtans het stukje over de mogelijke gevaren bij het verlaten van Rusland was een mooie aanzet. Zeker omdat jullie dan extra lang gewacht hebben om nog nieuws te posten. Hierdoor kon ieders fantasie rustig iets spectaculairs verzinnen.
    Het feit dat Japan het meest veilige land ter wereld zou zijn is natuurlijk niet bevorderlijk voor het spektakel. Hopelijk zijn de Japanners tocht raar genoeg voor het nodige amusement :-)

    We wachten vol spanning op jullie volgende avonturen met de "rare jongens die Japanners"

    groeten
    Wim

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Aha, daar kan ik mij wel in vinden! Ook mopjes zouden kunnen dienen om de trouwe bloglezer te vriend te houden, en daarom doe ik hier een poging, uit sympathie.

    Wat trekken de Japanners aan om te slapen?
    Een Japon!

    Hoe heet de Japanese vriend van Pinochio?
    Japie krekel!

    Jap, dwaas doen doet geen zeer.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Ja, volgens mij zijn de Russische en Chinese treinen zelfs helemaal hetzelfde. Ik hoop dat toch stiekem, zodat we daar ook makkelijk onze fiets kunnen inladen (dat gaat dus beter in derde klasse dan in coupe).

    Tja, wij zijn nu eenmaal goed voorbereidde en alerte reizigers, maar voortaan zullen wij ons best doen om gevaarlijker te reizen, ter jullie amusement hier en daar een ledemaat breken, verdwalen in een groot woud, onze fietsen ongesloten achterlaten, onze tent ongevraagd opzetten achter een hek met grote honden, mensen in uniform provoceren, enz... Allemaal ter uwer plezier.

    BeantwoordenVerwijderen