Welkom op onze reisblog, waar je alles kan lezen over onze reis van zomer 2009 tot zomer 2010 door Eurazië. Bij het naar beneden scollen ontdek je de berichten en foto's, per land geordend. Verder zijn we erg trots op onze gedetailleerde materiaallijst en pech-onderwegrubriek. Deze zijn bedoeld als inspiratiebron voor eenieder die een lange tocht per fiets plant, of eenieder met interesse. Je ziet onze route op onderstaande kaart (google maps) en kan klikken op de routelijntjes voor meer informatie over een bepaald stukje (goed mikken). Heb je nog vragen of wil je graag meer informatie over een bepaald deel van onze route, dan mag je altijd mailen naar Bert of Melanie.

Veel leesplezier!

Melanie en Bert

Route


Route weergeven op een grotere kaart

vrijdag 4 december 2009

Slimme jongens, die Japanners

Een goede middag (of avond of zo),


Een berichtje typen na lange tijd internetloos te zijn is geen sinecure. Er is namelijk vanalles gebeurd (het ene al sensationeler dan het andere) en er moeten keuzes gemaakt worden. Meestal gaat de voorkeur dan uit naar een recentelijk gebeuren, maar deze keer denk ik het bij leuke weetjes over Japan (en Bert enMel in Japan uiteraard ook) te houden. Moeilijk, dat wel, want het familiefeest van gisteravond (met karaoke!) was zeker het vermelden waard geweest. Maar goed, voor mooie opeenvolgende gebeurtenissen bent u in regel overigens beter af bij de fotos, alwaar schone commentaar gegeven wordt.

Eerst en vooral lijkt het alsof de Japanse beschaving een verdere stap staat dan de onze. Japanse kindjes beginnen bijvoorbeeld met vork enlepel te eten, en leren zo vanaf hun 4e met stokjes te eten (de westerse mens leert vaak ook met stokjes eten, maar dan een pak later). Ook met het lezen gaat het zo. Kinderboeken met prentjes laten zich lezen van links naar rechts, maar een "echt" boek leest men van rechts naar links. Benieuwd of wij ook ooit zo`n grote mensenboeken gaan maken.

Redelijk fascinerend is ook dat klein mannen hier zelf beslissen te gaan slapen. De vijfjarige hier ten huize besloote gistermiddag bijvoorbeeld dat het een goed idee was een middagdutje te doen, gezien hij `s avonds fris wou zijn voor het feest. Na eventjes overleggen met de mama besloot hij dat het uurtje slaap dat hij gepland had inderdaad beter een anderhalf uur werd, gezien de slaapcyclus.

Verder hebben we de economische baadgewoonten. Hier wordt gezeten op een klein stoeltje gedoucht, om daarna (dus als men al proper is) te weken in het bad. Het badwater zelf blijft proper en kan bijgevolg door het hele gezin gebruikt worden (er is ook een afdekmechanisme voorzien om het water warm te houden), om daarna eventueel gebruikt te worden in de wasmachine, die anders met koud water wast.

Ook de toiletten zijn economisch; niet enkel is er voor de iets beschaamdere Japanner een geluidje van stromend water om genante geluiden te maskeren (zonder dit was het waterverbruik enorm hoog, omdat de mensen maar bleven doorspoelen), maar er wordt in sommige toiletten een kraantje geinstalleerd boven de spoelbak, dat automatisch start te lopen wanneer de spoelbak gevuld wordt, zodat je het toilet doorspoelt met het water waarin je je handen gewassen hebt.

Iets minder handig voor de westerse vakantieganger met bergschoenen zijn de schoenrituelen. Bij het binnegaan van een woning (en vaak ook eetgelegenheid en soms zelfs een kasteel of onsen) worden de schoenen uitgedaan (en soms vervangen door savatten). In het toilet staat nog een paar andere slippers, die het toilet niet verlaten. Dus bij binnengaan worden de binnenhuisslippers vervangen door toiletslippers en vice versa. Propere jongens, die Japanners. Desalniettemin zijn we blij dat ons huidig gastgezin (die zelf 3,5 jaar de wereld rondgefietst hebben) 3 paar schoenen net iets te veel vindt, en we aldus vrolijk op onze kousen het toilet binnenmogen. Ze snuiten hun neus ook in publiek, tot groot plezier van Bert die dit nu ook mag.

Japanners houden ook van intercomsystemen. Zo heeft elk huis, toch op het platteland, een radioontvanger met luidspreker van de gemeente, die gemiddeld wel iedere tien minuten iets feitelijks weet te vermelden, zoals: vandaag wordt Willy begraven, morgen is er een sushiavond van de tennisclub, Mariette haar kat is vermist, is er misschien iemand in de buurt die Jos zou kunnen helpen zijn geraniums te snoeien? Toen we onze gastheer vroegen of hij dat soort vermeldingen, voorafgegaan door een gepast "plong plong plong plong" nooit beu werd en het ding dan uitzette, antwoordde hij overtuigd: "maar nee, ik moet mijn buren toch kunnen helpen als ze in nood zijn."

Als Japanners het over zichzelf hebben wijzen ze niet, zoals wij, met hun vinger op hun borst, maar drukken ze met hun vinger tegen hun neus. Of de geringe grootte van hun neus hier iets mee te maken heeft, is vooralsnog nog niet duidelijk.

In Kobe, de havenstad waar vroeger veel Westerlingen aankwamen, heeft men een speciaal "Kobe rund". Om de Westerlingen te behagen en hun goede wil te tonen wou men hun een lekker stukje vlees voorschotelen (best wel ongekend in die tijd, in Japan wordt immers vis gegeten). Om het vlees mals en zacht te krijgen werden (en worden nog steeds) de koeien gemasseerd en krijgen ze bier (waarschijnlijk Asahi, het lokale merk) voorgeschoteld. Het vlees wordt er lekkerder, maar niet goedkoper op.

Benieuwd wat Japanners over onze gewoontes zouden schrijven, zoals het snuiten in een stukje vod, en dit dan netjes opvouwen om later opnieuw te gebruiken.

Melanie

3 opmerkingen:

  1. Bert en Mel in het land van de rijzende zon, het klinkt bijna als een nieuw album van kuifje, ik heb uitgekeken naar de fotos van Japan, het land van de martial arts, nog veel amusement tussen die gekke Japanners en bij jullie bezoek aan Kyoto

    groeten
    Wouter

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Zeg dat is geen keeshond dat is een zeer duidelijke Shi-Tsu die hier in België ook veelvuldig voorkomt met trouwens dezelfde benaming... De Shi-Tsu en Lhasa-Apso (een iets grotere variant) komen oorspronkelijk uit Tibet...

    Die zittende douche vindt ik zeer geslaagd een goede combinatie van zowel de pluspunten van bad en douche toch lekker snel en al zittend moet zalig zijn, alleen snap ik niet waarom die kraan dan zo hoog hangt als je die moet vasthouden is de lol er af denk ik dan...

    Bert en Mel reserveer nu maar al in jullie agenda dat ik een Japanse avond wil met alle culinaire Japanse gerechtjes...
    Het water loopt me in de mond....

    Groetjes

    Liesbeth

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Welja,

    Dan kunnen we het fijn hebben over verschillende hondenrassen, geillustreerd met mooit fotos en bijpassende verhalen. We zullen ter uwer morele rust Vietnam er dan braaf uitlaten, alwaar de blaffende viervoeter deel is van het menu (niet als gespreksonderwerp wel te verstaan)

    BeantwoordenVerwijderen