Welkom op onze reisblog, waar je alles kan lezen over onze reis van zomer 2009 tot zomer 2010 door Eurazië. Bij het naar beneden scollen ontdek je de berichten en foto's, per land geordend. Verder zijn we erg trots op onze gedetailleerde materiaallijst en pech-onderwegrubriek. Deze zijn bedoeld als inspiratiebron voor eenieder die een lange tocht per fiets plant, of eenieder met interesse. Je ziet onze route op onderstaande kaart (google maps) en kan klikken op de routelijntjes voor meer informatie over een bepaald stukje (goed mikken). Heb je nog vragen of wil je graag meer informatie over een bepaald deel van onze route, dan mag je altijd mailen naar Bert of Melanie.

Veel leesplezier!

Melanie en Bert

Route


Route weergeven op een grotere kaart

dinsdag 16 maart 2010

De oudjes (oeps!) in Thailand

Na twee weken Thailand, wordt het tijd om nog eens iets van ons te laten horen. Met enige vertraging mochten we mijn ouders, Emiel en Madeleine, en hun vrienden Josee en Ivo (tevens de ouders van Steven) begroeten in ons hotel in Bangkok. Omdat Emiel, Madeleine, Ivo en Josee nogal omslachtig is, refereren we wel eens naar hen als "de oudjes". Maar omdat ze zelf steigeren bij deze benaming, en we met hun eigen voorstel "mensen die hard gewerkt hebben en dit nog steeds doen", ook niet echt opschieten, zullen we het hier gemakkelijkheidshalve hebben over "de ouders", zijnde dus mijn ouders en die van Steven, niet die van Mel, voor alle duidelijkheid.

Ondertussen hebben we Bangkok al achter ons gelaten, zijn we gepasseerd in Sukothai, waar de ouders wat tempelruines mochten bezichtigen, terwijl wij een visum-verlengtripje naar Myanmar deden, en zijn we aangekomen in Chiang Mai. Het is aangenaam vertoeven in deze Thaise studentenstad, waar je evenveel toeristen als lokaal volk aantreft op de vele marktjes en gezellige straatjes. Naar Thaise gewoonte zijn de mensen erg vriendelijk en behulpzaam en is het eten uitstekend, zij het soms een beetje te pikant naar de zin van de ouders (wij kunnen iets meer hebben, maar ook onze tong protesteert af en toe). Na het hectische geregel in Bangkok en in Sukothai (visums, fietsonderdelen, reisplanningen,...) zijn Mel en ik hier eens helemaal op ons gemak en genieten we van menig "luie zondag" (lees: filmpjes kijken in de hotelkamer, lezen bij het zwembad en middagdutjes doen), ook al zijn het dan weekdagen. De rest van het gezelschap is hier echter niet om te luieren, en staat erop om iedere dag toch minstens een iets te doen of te bezichtigen. Zo zijn ze vandaag op uitstap naar naburige dorpjes met etnische minderheden, alwaar men de hier alzo aangeprezen "langnekken" kan zien, u weet wel, die vrouwen met een hele serie ringen rond hun nek (hun collega's met grote oren worden eveneens aanbevolen, maar we zijn niet zeker of die in hun tour inbegrepen zijn). Verdere mogelijkheden voor de toerist zijn hier: orchideeboerderijen, jungletochten, rafting, tempels, olifanten, Thaiboksen en Thais koken. Morgen gaan Mel en ik alvast een kookcursus volgen in een Thais-vegetarisch restaurant (curries maken, hmmm), kwestie van toch ook iets te ondernemen af en toe. De ouders mogen dan 's middags onze bereidingen helpen opeten (al werden we op voorhand gewaarschuwd het rustig aan te doen met de pepertjes). En iets met olifanten gaan we ook nog doen, het diervriendelijke, maar erg dure alternatief waarbij je een opvangtehuis voor olifanten sponsort.

We doen ons best om snel een selectie van Ivo's foto's op het web te zetten, maar gezien de veelheid aan foto's gaan we hier nog ons werk mee hebben. Even ter vergelijking: Ivo heeft twee kaartjes van 8 GB mee voor drie weken Thailand, terwijl wij het doen met een kaartje van 2 GB, en hier toch de eerste zes maanden van onze reis mee zijn rondgekomen. Ze zullen alleszinds wel de moeite zijn. De ouders zijn immers een stuk fotogenieker dan wij en schuwen geen foto van of met de lokale bevolking.

Dan zou ik hier ook nog een straf verhaal kunnen ophangen van het genre "restaurant, te hoge rekening, naar eigen inzicht betaald, ambras", maar zo kennen jullie ze natuurlijk al, al kreeg het gebeuren dit keer wel een extra dimensie door de deelname van de ouders en de halsstarrigheid van de feeks van een dienster.
Na ons vertrek en het achterlaten van het (in onze ogen) juiste bedrag, werd ons gezelschap zowaar achtervolgd en uitgebreid gefotografeerd. Op het einde van de drukke wandelstraat stonden twee politiemannen die er ook bij betrokken werden. Schouderophalend stonden ze erbij, terwijl wij onze uitleg deden, en de feeks maar tekeer bleef gaan. Tja, weten zij veel hoeveel garnalen er op ons bord zouden moeten gelegen hebben en of een grote portie al dan niet gelijk is aan drie kleine. Tot hun en onze opluchting maakte de kok, die er ook al een eindje bijliep, en iets redelijker van aard was, een einde aan de hele klucht. Sindsdien is deze gebeurtenis een dankbare bron voor tal van flauwe grapjes binnen ons gezelschap, te onnozel om hier te vermelden (Limburgse humor blijkt iets aparts te zijn, terwijl het Westvlaamse deel van het gezelschap soms verweten wordt "plat" te zijn als het probeert mee te doen).

2 opmerkingen:

  1. Pas op met rode kledij als jullie terug naar BANG-COCK gaan. Wij krijgen hier op het thuisfront nieuwsberichten dat er in de hoofdstad weer redelijk veel volk aan het protesteren is tegen of voor de een of andere politieker. En rood is de kleur van de protesterende partij.

    groeten vanuit het land waar de lente uiteindelijk begonnen lijkt.
    Wim

    BeantwoordenVerwijderen
  2. hahahaha
    versterkingen aan het gierigen-front, super! al zullen de plaatselijke restauranthouders jullie minder graag zien komen...

    de lente is hier idd...
    veel te warm én te koud naar mijn goesting...
    kiezen tussen kletsnat bezweet of ziek..
    kutweer!!!
    vroor het hier nog maar...

    dikke kussen

    BeantwoordenVerwijderen