Welkom op onze reisblog, waar je alles kan lezen over onze reis van zomer 2009 tot zomer 2010 door Eurazië. Bij het naar beneden scollen ontdek je de berichten en foto's, per land geordend. Verder zijn we erg trots op onze gedetailleerde materiaallijst en pech-onderwegrubriek. Deze zijn bedoeld als inspiratiebron voor eenieder die een lange tocht per fiets plant, of eenieder met interesse. Je ziet onze route op onderstaande kaart (google maps) en kan klikken op de routelijntjes voor meer informatie over een bepaald stukje (goed mikken). Heb je nog vragen of wil je graag meer informatie over een bepaald deel van onze route, dan mag je altijd mailen naar Bert of Melanie.

Veel leesplezier!

Melanie en Bert

Route


Route weergeven op een grotere kaart

zondag 25 juli 2010

Van ja schudden



U leest het goed, schudden van ja. Het is iets anders dan schudden van neen, oftewel het hoofd van links naar rechts bewegen. Het is ook geen ja knikken, want dan gaat het hoofd vertikaal op en neer. Nee, nee, als Bulgaren 'ja' bedoelen, dan combineren ze beide tot een uiterst vreemd uitziende 'ja'-schud, zijnde het hoofd van de linker naar de rechterschouder bewegen. Toen we dit fenomeen onverwachts aantroffen bij de vraag of het wateral dan niet drinkbaar was, en de gastvrouw enthousiast "da" (ja in het Russisch en blijkbaar eveneens in het Bulgaars) zei en ondertussen haar hoofd op deze bizarre manier bewoog, hadden we grote moeite om ons serieus te houden. Toen Bert vragend "da?" vroeg, begon ze enkel nog enthousiaster met haar hoofd te schudden, wat de verwarring enkel vergrootte. Gelukkig bleken haar landgenoten dezelfde manier van communiceren te hebben, anders had de dame in kwestie wel eens vreemd bekeken kunnen worden. Men knikt hier blijkbaar van 'neen', maar dat weten we niet zeker, gezien we nog geen gepaste vraag gevonden hebben waarop we een enthousiaste 'neen' verwachten.

De aandachtige lezer weet ondertussen dat we ons wederom in Europa bevinden, en nog wel in de Europese unie. Na een fietstochtje door Griekenland (een land extra voor de statistieken) en 5u tevergeefs liften (stoppende chaffeurs genoeg, maar die fietsen... . Jammer dat het merendeel van de stoppende chaffeurs Turken waren, voor Bulgaren was het een unieke kans om enthousiast van nee te knikken) hebben we het wijze besluit genomen de bus te nemen, tot Sofia (den Bul is immers met Sofie getrouwd) . De nacht brachten we door op de best mogelijke locatie, in een tuintje met zicht op het busstation, waar ' s anderdaags om 6u de bus zou vertrekken. Het was eveneens een unieke kans om door een felverlichte supermarkt-zak uit de slaap gehouden te worden. De maan en straatlampen zijn immers een beetje passe. Ook op ander vlak trachten we ons terug aan te passen aan de hippe westerse wereld. Zo heeft Bert nu een heuse nieuwe decathlon-tenu (fluo-groen, kwestie van bij zijn fiets en helm te passen, de knaloranje T-shirt uit Kazachstan siert nu een Bulgaarse dame) en zijn mijn benen eindelijk weer tegoei onthaard (met dank aan de dame uit de Turkse hamam en haar suikerpasta). Beschaving ... .

4 opmerkingen:

  1. aiaiaiai
    terug in de beschaafde wereld...
    en bert voelde zich waarschijnlijk nog oh zo thuis tussen al die boeren ;)

    trouwens waar blijven de andere foto's?

    BeantwoordenVerwijderen
  2. die komen eraan hoor, ik zal ze er sebiet eens opzetten zie.

    Beschaving is een relatief begrip, en als het gaat over boertigheid: de gemiddelde Europeaan is dat iets meer dan de gemiddelde Turk, die hoffelijkheid nogal hoog in het vaandel draagt. Het zal dus wel lukken, eens weer thuis, al mis ik de Chinese tafelmanieren nu al een beetje.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. ha, den decatlon!
    Kunt ge mij dan toevallig gene zwempak kopen als ge daar dan toch passeert? Een simpel zwart met een kruis op de rug zal wel volstaan. Sofies (die inderdaad met den bul getrouwd is) maat zal goed zijn voor toot!

    En ja hoor! Mijn Indiërs hier schudden ook zo dwoas met hun oren voor ja te zeggen, en als ik dat imiteer krijg ik de opmerking: "stop nodding your head in this crazy way!"

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Zonde, den decathlon was in Istanboel. Misschien is Roeselare wel een mooie optie voor een Sofie-waardig badkostuum?

    Zot dat die Indiers dezelfde vreemde gewoonten hebben, de dame achter den toog claimde net uniciteit... .

    BeantwoordenVerwijderen