Bijna de grens over...

Speciaal voor Wim nu snel nog een berichtje typen (morgen hebben we wel meer tijd,maar we willen de maandagmorgenteleurstelling zo klein mogelijk houden, op vrijdag lijkt het ons iets draagbaarder een kort bericht te lezen, al zijn het kaartje en de statistieken aangepast).

Het is verdorie koud geworden, zelfs het typen in deze warme bib gaat een beetje moeizaam, gezien de bloedsdoorstroming nog niet optimaal is (onze handschoenen zijn wel wind, maar niet waterdicht, wat best wel koud is tenzij je lekker warmgefietst bent). Gelukkig zijn de Esten uiterst aardige vogels, die de gekkerds die zo dom zijn in dit weer in hun tuin te willen slapen gauw binnen vragen. Het toppunt van aardigheid was in het nationaal park Lahemaa, een dame die zodanig rap was met het kamer (en meteen ook maar ontbijt) aan te bieden, dat wij niet wisten of ze nu een Bed and Breakfast had of gewoon enorm gastvrij was. Na veel vijven en zessen over ons beperkt budget in het Engels kwamen we erachter dat het tweede waar was. Ze belde voor de zekerheid toch nog maar eens haar dochter op, die ons in perfect engels verklaarde dat haar mama nu eenmaal "such kind of woman" was. Heerlijk, twee dagen kind aan huis zijn, met zelfs onze eigen TV (iedereen keek daar naar zn eigen toestel, ook wij, met sattelietontvangst zelfs), en de sauna die voor ons werd opgezet. Ontbijt stond (zoals in het begin aangekondigd) klaar, en zelfs avondmaal zou er geweest zijn ware het niet dat wij zelf als soort wederdienst voor onze gastheren lasagna gemaakt hebben (een beetje mislukt wegens uiterst beperkt winkelaanbod, maar toch best wel smakelijk). Bij het weggaan kregen we de raad zeker nog eens terug te komen met vrienden voor op vakantie. Mooi is dat!

De nacht erna in het park hebben we (kwestie dat we die tent toch voor iets bijhebben) in de luxueuze kampplaatsen gekampeerd, met een vuurtje en de bijpassende harmonikatoontjes. De nacht was winderig en vol hagel (veel interessanter dan regen), maar zowel de tent als de slaapzakken doorstonden de toets met bravo. Gisternacht opnieuw ons tentje gezet (het dochtertje kwam ons binnen vragen, maar onze tent stond al op...), maar helaas was de hagel regen geworden, wat maakt dat we voor vannacht stiekem hopen op uiterst gastvrije Esten, kwestie van onze tent te drogen en niet vanuit een natte regenoutfit in een klamme tent te stappen...

Overmorgen passeren we de Russische grens,

en vanaf dan wordt ons vakantietempo een beetje opgedreven, kwestie van binnen de maand het hele land door te sjeezen.

Ongetwijfeld hoort u daar later meer over,

Frisse groenten

(hier zijn het bonen en andere blikdingest,

verse groentjes zijn niet enkel te koud om te snijden,

degene die ze in de winkel verkopen zien eruit alsof ze het niet echt fris hebben gehad)

Melanie